Nagels lakken, wat is dat toch een klereklus. Hoe vaak ik het ook geprobeerd heb, ik krijg het maar niet onder de knie. Mijn telefoon, mijn sleutels, mijn haar, mijn theekopje; alles staat steevast strak in de lak, behalve mijn nagels. SuperStay, ExtraDry, Drip Dry, Quick Fix, Fast Finish; hoe vlot de ondertitel ook luidt, in mijn handen is elk lakje vervloekt. Een nagel aan mijn kist, dat is het.
Toegegeven, meestal doet het gebrek aan tijd me de das om. ‘Het kan nog wel effe’, denk ik dan om vervolgens veel te snel ‘nog even’ iets te pakken, aan te trekken of open te maken. Geduld is een schone zaak, maar ik kan het niet opbrengen. Je kunt veel van me vragen, behalve een half uur met de pootjes over elkaar.
Schijnen allerhande foefjes te zijn om die plakzooi sneller op te laten drogen, zodat je nog wel fatsoenlijk naar het toilet kunt voor je de deur uit moet. Een spuitbus met perslucht, bakspray en een bak met ijswater doen de truc. Maar wie heeft zulke zooi is vredesnaam paraat staan?
Een paar minuten in de vriezer schijnt ook te helpen. Het toppunt van wie mooi wil zijn.. Nee bedankt. Ze föhnen, dat heb ik tevergeefs nog wel eens getest. Het werd er alleen maar stroperiger op. Wist ik veel dat het op de koude stand moest.
Het bloed onder mijn nagels… nee, ik kan het volledige verffestijn beter uitbesteden. Ik schuif wel aan bij een strenge nageltante die mij tenminste twintig minuten verbiedt ook maar iets aan te raken. Met flawless resultaat en een kleur die, ondanks mijn fanatieke douchegedrag, tenminste blijft zitten.
Dacht ik ook toen ik drie weken terug de perfecte bordeauxrode gellak kreeg aangemeten. (Voor de leken: het voordeel van gellak is, dat het er niet zomaar af gaat, maar met je eigen nagels naar buiten groeit. Tegelijk ook een nadeel…) De dame van de salon nailed it. Twee weken lang waren mijn nagels ware beauties en regende het complimentjes. Tot de boel begon af te bladderen, splijten en scheuren en ik de gellak er niet af kreeg. Sticker remover, aceton en aardappelschilmesjes kwamen er al aan te pas. Het mocht niet baten.
Het is wachten tot half gelakte, afgekloven nagelstukken de trend worden. Gelukkig heb ik alle geduld.