Mijn nieuwste Telegraaf column over de supermarkthel en waarom ik mijn boodschappen voortaan liever online bestel staat voor je klaar.

Zojuist kom ik maximaal gestrest terug van mijn dagelijkse Dirk-bezoekje. De feestdagen zijn voorbij maar de kerstgekte lijkt nog volop gaande. In de tien minuten dat ik mijn boodschappen verzamelde en afrekende, ben ik verrot gescholden, uit de rij geduwd en heb ik mensen voor mijn neus (en de neuzen van de supermarktmeiden) zien stelen alsof hun leven ervan afhangt (wat het waarschijnlijk ook doet, want boodschappen zijn belachelijk onbetaalbaar geworden). Ging ik nog zo zen naar binnen, ik stap horendol weer naar buiten. Ik laat mijn boodschappen voortaan liever bezorgen.

Snobpraktijken
Nu klink ik vast als een snob, maar mijn gemoedsrust is me alles waard dezer dagen. Ook ik zit krap bij kas namelijk, maar ik geef mijn laatste centen nog uit om dit te mijden. Liever een paar extra euro kwijt aan bezorgkosten dan me structureel in deze supermarkthel te storten. Bovendien: waar je je door omringt, beïnvloedt je kijk op de wereld. Laat ik mezelf dan vooral niet met dit soort stressscenario’s blijven voeden.

Sowieso een snertklusje
Ik heb boodschappen doen altijd al een snertklusje gevonden. Het is misschien eens in de zoveel tijd leuk als je met je liefde door de winkel kunt slenteren op zoek naar inspiratie voor wat jullie die avond samen gaan koken. Oh-zo romantisch. Net na de avondspits, wanneer je alle tijd en lekkere trek hebt. Maar de realiteit kon hier niet verder van verwijderd zijn.

Knokken voor korting
Als een kip zonder kop gaan de klanten met een flinke bak schijt kriskras door mijn buurtsuper. Allesbehalve super kan ik je vertellen. De één bellend, de ander ruziënd. De één in pyjama, de ander op skates. Stuk voor stuk uit op de beste deals. Daardoor is het is vechten om het laatste gesneden halfje bruin, knokken voor de kiloknallers kip, rennen voor speculaas met stuntprijs, cola in de korting, de grootverpakking groene thee en de restpartij Robijn. Om over de agressie bij de statiegeldautomaat nog maar te zwijgen.

Lees de volledige column.

Tucked in hair is één van de haartrends voor 2025. Chic en o-zo effortless gooi je hiermee zo maar wat Parijse je ne sais quoi op je medemens. Mooi voor wanneer je een col of shawl draagt maar ook als je je lange lokken ‘instopt’ in een stijlvol colbert. Onder modemensen is het al járen een look, maar momenteel gaat de hairtuck ook viral op TikTok. De Tik Tok tuck of de Olsen tuck, zoals deze haartrend ook wel wordt genoemd. Want de Olsen zusjes, je weet wel Mary-Kate en Ashley (van Full House en modehuis The Row), zijn er groot mee geworden. Misschien word je er kriegelig van, ik vind het ideaal als ik niet continu aan mijn haar kan/hoef te zitten om het in model te houden.

Slow Food restaurant in Amsterdam gezocht? Het Italiaanse restaurant Pianeta Terra staat al jarenlang in de top 50 beste Italiaanse restaurants van Nederland en is ook nog eens volledig gericht op Slow Food. Afgelopen zomer interviewde ik Chef Fabio Antonini voor il Giornale over hun restaurantconcept, dat na vierentwintig jaar nog net zo vooruitstrevend is als bij de start in 2000. Hij vertelt wat Slow Food precies voor Pianeta Terra betekent en hoe het gedachtegoed in Nederland langzaam aan terrein wint. 

Een Italiaans restaurant, dat bij de opening vierentwintig jaar geleden al zó vooruitstrevend was dat het nu nog altijd vernieuwend is, is Pianeta Terra. Bij dit restaurant, gevestigd aan de Beulingstraat in het centrum van Amsterdam, wordt namelijk biologisch gekookt en draait alles om Slow Food. Chef Fabio Antonini ligt toe hoe het motto en de missie van Pianeta Terra – creatief koken met Italiaanse soul – nu nog even actueel is als bij de start in 2000. “Toen we net begonnen waren we één van de weinige restaurants die zich puur op biologisch eten richtten. Slow Food in Nederland stond nog in zijn kinderschoenen. Het was toen ontzettend moeilijk om aan onze ingrediënten te komen. Inmiddels begint het landschap te veranderen en stappen steeds meer restaurants over. Een mooie ontwikkeling die laat zien dat we vierentwintig jaar geleden onbewust en heel natuurlijk het juiste, duurzame pad zijn ingeslagen.”

Vernieuwend maar tegelijkertijd eigenlijk ouderwets, van voor de tijd dat we het hele jaar door alle mogelijke ingrediënten konden importeren uit alle delen van de wereld, is het met-het-seizoen-mee-koken. Iets wat ze bij Pianeta Terra vanaf het begin al doen. “Al onze hoofdingrediënten komen van kleine producenten uit Amsterdam en omstreken (hyperlokaal). We hebben inmiddels een uitgebreid netwerk opgebouwd. We koken biologisch; van onze groenten en het vlees tot de kruiden die we gebruiken. We hebben geen menu en koken wat we voorradig hebben. Als iets op is of tijdelijk niet verkrijgbaar, serveren we wat anders”, aldus Fabio. Sommige producten kunnen we wel in bepaalde aantallen inkopen, maar bij onze visboer (Goede Vissers) weten we bijvoorbeeld nooit wat we krijgen. Onze gasten hebben wel keuze uit een x aantal gerechtjes, maar we zijn geen Italiaans restaurant waarbij standaard spaghetti bolognese en tiramisu op het menu staan.” Wat Pianeta Terra dan toch zo Italiaans maakt is het stukje Italian soul. Fabio: “We bereiden alles met een Italiaans gevoel. Dit zit ‘m in de manier waarop we onze ingrediënten behandelen, in het feit dat we pasta en brood dagelijks zelf vers maken, maar ook in onze Italiaanse gastvrijheid. Zelfs als mensen sushi bij ons eten, gaan ze weg met het gevoel lekker Italiaans te hebben gegeten.”

Behalve dat je er heerlijk eet, ga je bij Pianeta Terra tevens met een bak aan kennis en wie weet één of twee fijne biologische adresjes de deur uit. Fabio: “We zijn aangesloten bij de Slow Food alliantie en zien het echt als onze taak om de gasten in ons restaurant te informeren over wat ze eten en waar het vandaan komt/het werk van de boeren. Hoe we dat doen? Simpelweg door aan tafel heel veel te vertellen. Elk ingrediënt heeft een verhaal; een persoon of een gebied achter het product. We sturen onze gasten ook wel eens naar onze biologische leveranciers, zodat ze hen zelf kunnen bezoeken.”

Hoe de toekomst eruitziet voor Fabio en zijn collega’s? “Mensen zijn steeds bewuster, dus onze markt blijft groeien en steeds meer mensen ondersteunen onze missie/visie. Voor de toekomst hoop ik dat we de vrijheid houden om op deze koers verder te gaan. Verwacht geen resolute veranderingen, maar juist dat we super dicht bij onszelf en ons voedsel mogen blijven staan.”

Het volledige artikel over vernieuwende Italiaanse horecaconcepten met naast Pianeta Terra ook een interview met de oprichter van Bellezza en de eigenaar van Gio’s by the River lees je in de septembereditie van il Giornale.

Drie seconden is de gemiddelde kijktijd van mijn nieuwste Instagramfilmpje van een minuut, zie ik terug in de statistieken. Wauw. Na een uur filmen, drie uur editen en een half uur priegelen om caption en hashtags goed te zetten, heb ik mijn volgers welgeteld drie hele seconden weten te boeien. Of misschien zijn het wel helemaal geen hele seconden en is het nog naar boven afgerond ook. Hoe het ook zij: mijn views zijn hoog, maar de aandachtspanne van mijn publiek is gedaald naar een historisch dieptepunt en ik verander op social media langzaam in een ‘sped up’ clown.

Mand.
Want met een overvloed aan data en de mogelijkheid om tot in de oneindigheid door social stront te scrollen, moet al mijn content korter en sneller, harder en kleurrijker wil ik nog doordringen. Denk je: dit shot is voorbij voor ik heb geknipperd, het kan altijd korter. Gevalletje: ‘Mand.’

Sped up hits
Zonder sped up muziekje onder mijn reel kan ik die extra views sowieso al op mijn buik schrijven. Alles moet versneld, X2 op zijn minst! Waardoor iedere zangstem van elke heroïsche artiest ooit verandert in een piepende eekhoorn. Hits die hitten als een driedubbele shot espresso. Nu klink ík misschien weer als een oma, maar er was toch niets mis met de originele versie van Miguel’s Adorn, Nelly Furtado’s Say it Right en de oorspronkelijk Bye Bye van ’N Sync? Alles moet in de Gen-Z versnelling zodat we elkaars bagger weer in een zo rap mogelijk tempo kunnen verstouwen. Zelfs Rema’s Calm Down komt enkel nog in een versnelde mix voorbij. Rustagg!

Gevoelig snaar
Vind ik heftig. Ik hecht persoonlijk namelijk juist waarde aan mooie beelden en wil dingen graag in alle rust tot me nemen. Ik hou van een goede sing-a-long en een real time gitaarsolo die mijn gevoelige snaar weet te raken. Maar zie dat soort content nog maar eens te vinden op je explorer pagina. Het is kwantiteit over kwaliteit en iedereen rent driftig mee in die ratrace. Linkerbaan! Niet bij te hoúden.

Van het gas
Veroorzaakt bij mij persoonlijk kortsluiting. Kunnen we even van het gas met z’n allen? Ik wil helemaal geen flitsende reels opnemen (maar misschien moet ik me ook gewoon beperken tot columns?). Ik wil mooie, authentieke dingen laten zien. Met de grootste moeite heb ik mijn dertig prachtige minuten aan beeldmateriaal tot een minuutje teruggebracht. En dan nog gaat het allemaal veel te traag voor mijn eigen Millennial doelgroep.

Slow flow
Maar ik zing ‘m wel uit hoor, deze turbo trend. Want, zoals alles in het leven, werkt ook dit cyclisch. The Simple Life met Paris Hilton en Nicole Richie is sinds kort terug op de buis, Christina Aguilera is van zolder gehaald, evenals mijn super lage heupjeans. Kwestie van tijd voordat we dat ritme een paar tandjes terugschroeven en ik weer mee kan op de hervonden slow flow. Krijgt mijn Instagramfilmpje ter zijner tijd ook eindelijk de waardering die het verdient.

Winter proof het koude weer trotseren doe je dit seizoen met een verse dosis fall/winter trends. Wat dacht je van felgekleurde oversized handschoenen en een gebreide balaclava? Voor il giornale schreef ik een artikel met enkele van mijn favoriete wintertrends, waarmee je tegelijkertijd goed beschermd de piste op kunt.

Het wintersportseizoen staat weer voor de deur. Wordt het een midweek Italiaanse Alpen? Dan helpen wij jouw koffer inpakken. Een lesje Italiaanse dresscodes voor óp de latten én off piste.

Grote gekleurde handschoenen
Een trend waar ik persoonlijk heel blij van wordt: de giga gekleurde handschoenen, zoals gespot bij MiuMiu en, een tikkeltje sportiever, bij Prada. Knalgeel, groen of oranje; hoe meer ze afsteken tegen de rest van je look hoe beter. Draag ze lekker oversized, zodat je je hele mouw erin kunt ‘instoppen’. Top voor de dagen in de sneeuw, maar tegelijk ook heerlijk off piste (fuoripista) tijdens een wandeling door de stad. Midi rok, gebreid vest en een goede zonnebril erbij en je kon regelrecht de catwalk van Miuccia Prada af zijn komen lopen.

De Balaclava
Dan is er nog één mode-accessoire dat deze winter onmisbaar is. Of je nu naar de Italiaanse Alpen afreist of niet, de balaclava is de komende koude maanden je beste vriend. Het is een soort mix tussen een bivakmuts en een losse, gebreide capuchon. Trek ‘m helemaal strak tegen de ijzige kou of draag ‘m wat losser voor een nonchalante look. Hysterisch en kleurrijk in datzelfde Pucci pallet of in een chique beige Max Mara variant; staat allemaal bijzonder goed in die Alpengloed.

Ton sur ton
Net als in de wereld van interieur en bij de reguliere ‘ready to wear’ collecties zijn neutrale kleuren ook op de piste een grote trend. Denk aan zand, koffie, toffee, karamel, beige en nude tinten. Van skibroeken tot dikke puffer coats waar geen sneeuwkanon tegenop kan; alles in hetzelfde kleurenpalet graag. Oftewel ton sur ton de lange latten op.

Panterprint
Eveneens een giga trend, terug van weggeweest: de panterprint. Hij is eigenlijk niet lang uit de mode geweest, maar opeens zien we ‘m weer overal opduiken (zie de enorme panterprint jas bij Marni). De panterprint is het nieuwe zwart en past dan ook overal bij. Dat wordt slalommen in stijl. Overigens ook enig voor de après-ski!

Verschrikkelijk sneeuwmonster
Als het aan Marni ligt, gaan we als een soort Yeti’s de kou in deze winter. Het Italiaanse modehuis stuurde zijn modellen de catwalk op gehuld in gigantische jassen met grote lappen (huiden haast) faux fur erover. Laag over laag over laag en – gek genoeg – blote benen eronder. Je moet dus wel een béétje je fantasie gebruiken voor hoe je die enorme jassen voor je gaat laten werken in de vrieskou.

Lees de rest van het artikel in de nieuwste il Giornale.

Bron beeld: Free People, Asos, Marni

De feestdagen zijn het moment bij uitstek om lekker uit te pakken qua looks (dûh). Niet alleen die glitterjurk, fluffy hakjes en knoeperds van juwelen; ook haar en make-up mogen net een beetje extra deze periode. Zo staat de slick back hair look op mijn 2024 moodboard. Een beetje zoals Kaia hier bij Versace maar dan met een double breasted pak én das à la Saint Laurent SS2025. Een statement lip en volle wimpers erbij en je hebt een feestelijk en sexy look te pakken. Voor een fancy Christmas diner of een Vavavoom oud & nieuw.

Meer slick back inspiratie?

Voor het kapsel heb ik de juiste producten net in huis. De nieuwe lijn van John Frieda bevat een Strengthening Super Fluid; een leave-in conditioner speciaal voor beschadigd haar, waarmee je de ultieme wet look kunt creëren (en ondertussen meteen je haar voedt). De ’thickening’ shampoo en conditioner zijn overigens ook een aanrader voor wanneer je graag volle lokken wilt. Ik heb mijn haren er één keer mee gewassen en merkte meteen een wereld van verschil.

De panterprint trend is terug. En hoe! Voor 2024 zetten zowel de luxe modehuizen als de betaalbare fashion ketens weer maximaal in op de leopard print trend. Jacquemus, Isabel Marant, Alexander McQueen, Marni, Dior, Zimmermann, Michael Kors en Dolce & Gabbana stuurden hun modellen volledig in animal print de catwalk op. Lak trenchcoat met panterprint, co-ords in panterprint, maar ook tassen, schoenen en accessoires krijgen dit jaar een vleugje ‘wild side’.

Een volledig zwarte look met een panterprint ceintuur; super chic. Een compleet geprinte fit inclusief panty en hakjes in dezelfde leopard print; uitgesproken animalistisch. Panter met bordeauxrood, dé kleur van het seizoen; een match made in heaven. Transparant of juist harig; deze trend leent zich perfect voor wat ’texture play’.

Ik was stiekem nog aan het bijkomen van de laatste keer dat we met z’n allen fully leopard print gingen, zo’n tien jaar geleden. Ik geloof dat ik mijn laatste panterprint jas eerlijk gezegd pas net mijn berging uit heb gebonjourd. Maar we mogen alweer. De trend heeft alweer een volledige cyclus afgelegd; van high end naar massa naar ordinair en uit de mode tot opnieuw hartstikke hot. Draag het op alles en gecombineerd met van alles, want leopard is once again ’the new black’.