Sommigen interesseert het geen bal, maar ik ben in mijn nopjes vanwege het nieuwe koningspaar. Zonder meer omdat ik vanavond ben uitgenodigd voor een groots modebal in Amsterdam. Een feest in stijl mét een koninklijk tintje. Tout modeland zal aanwezig zijn, de dresscode is black tie en eigenlijk alles aan de avond – de organisatie, de gasten, de locatie, de sponsor – is chiquer dan chique.
Ingepakt uitpakken
Heerlijk eigenlijk, om eindelijk een gelegenheid te hebben waarbij je flink uit kunt pakken met jurk, haar en hakken. Schitteren op een modebal ter ere van de kersverse koning en koningin, wat een droom! Als je daar nog geen oranje kleurtje van krijgt……
Twee walletjes
Probleem is echter dat ik vannacht (wat wil je op Koningsdag?) tot 4.00u op een feestje heb gehangen (figuurlijk wel te verstaan, ik doe het niet zo goed als versiering), waardoor het vooral mijn wallen zijn die vanavond de show zullen stelen. Tevergeefs heb ik mezelf al geprobeerd op te kalefateren met wasbakken vol ijsblokjes, ‘frisse neuzen’ om ’t park en shotjes espresso (maar de walletjes bleven). Het mocht niet baten, deze modekoningin is simpelweg uitgeblust; en de belle van het bal is ver te zoeken.
Gemaskerd bal
En dan te bedenken dat het pas 13.00u s middags is! Nog een middag vol afspraken en deadlines te gaan. Daar helpt geen schoonheidsmaskertje meer aan. Een gemaskerd bal zou in mijn geval gunstiger zijn geweest. Beter vertrek ik fashionably late, mijd ik de glamoureuze fotowand en begeef ik mezelf linea recta richting bar.
♪Antoinette wie heeft de (het) bal?♪
Hoewel, er is nog een klein sprankje hoop. Aan mijn deurpost schittert ‘Antoinette’ me vanaf een gestoffeerde hanger tegemoet. Een gestructureerd witte japon met koperen triangels en een bijzonder transparant gedeelte. Pittig, sierlijk, on trend en bovenal een creatie met vorstelijke allure. Balvast, om in die termen te blijven.
Assepoester-momentje
Ik heb haar nog niet aan geprobeerd, maar wellicht, heel misschien is Antoinette mijn reddende engel van vanavond. Wie weet beleef ik, wanneer ik straks de rits sluit, een waar Assepoester-momentje. Wallen die verdwijnen als sneeuw voor de zon, een katerhoofd dat zal gaan stralen, mijn gemakkelijke knot die verandert in een opgestoken invlechtwerk en oh ja.. mijn omafiets getransformeerd tot kitscherige koets… geen goud, maar toch zeker zilver.
Nog zes uur flink duimendraaien voor zo’n tovermomentje. Antoinette, alle hoop is op jou gevestigd. Of beter gezegd: de bal ligt bij jou.
Foto: Team Peter Stigter
(Eerder gepubliceerd op LINDA. Mode)