Tijdens de Amsterdam Fashion Week van twee jaar geleden, toen alle modemerken hun nieuwste collectie collecties in de Zuiveringshal presenteerden, gaf SuperTrash haar modeshow – lekker tegendraads – in de Gasthouder. Afgelopen week, toen alle labels hun nieuwste najaarscollectie in de Gasthouder toonden, kozen Olcay Gulsen en haar team voor de Hollandsche Manege als showlocatie.
Size does matter!
Olcay hield haar modeshow dan wel in dezelfde week als de rest van Nederlands’ meest getalenteerde ontwerpers, daar hield de gelijkenis eigenlijk al meteen op. Eigenwijs als ze is, gaat de SuperTrash-eigenaresse elk seizoen opnieuw voor groot, groter, grootst. Geen showlocatie te zot, geen celeb te bekend, geen goodiebag te gul, om over haar beruchte afterparty’s nog maar te zwijgen.
Modepaarden
Zo ook dit keer. In de tot de nok toe gevulde Hollandsche Manege verzamelden zich naast de modepers tientallen Bekende Nederlanders om SuperTrash’ nieuwste creaties over de catwalk te zien draven. Letterlijk, want onder de noemer ‘New Amazons’ werd de catwalk (of moet ik horsewalk zeggen?) bestormd door modepaarden (of waren het showpony’s?), fietsen en ehh… Segways aan te pas. Geen Mode-P.K werd gespaard.
Ons kent ons
Al voor aanvang van de show was SuperTrash trending topic. Over de kleding werd echter weinig gerept. Veel interessanter voor de meesten waren natuurlijk ook de bekende koppen in de zaal, het steigerende paard, de extreme (toepasselijk bovendien) paardenstaarten van de modellen en de majestueuze entree van de mode-oprichtster herself.
Vijftig tinten Trash
Voor Olcay geen hoflijk wuifje of een minimale buiging aan het einde van de catwalk; de SuperTrash-eigenaresse gaat standaard voor een koninklijke ereronde. Voorgeleid door een serie bondage slaven op squads betrad de 32-jarige ontwerpster de manege, gezeten op de rug van een groot zwart paard. Haar lokken in een blonde larger than life paardenstaart, haar decolleté vorstelijk verpakt in een zwartleren tuigje…
Nippleslip
Haar nippleslip mocht de pret niet drukken; breed lachend, handkussend en enthousiast wuivend straalde Olcay haar mode-onderdanen tegemoet. Ik geef haar als selfmade woman geen ongelijk. Geruststellende gedachte eigenlijk, dat we toch altijd een koningin zullen hebben… (De koningin is dood;) Leve de koningin!
Foto’s: Peter Stigter