Een nieuwe column over borstvoeding en kleine tietjes…
Uitgemolken
Vol enthousiasme begon ik eraan.. het borstvoedingtraject. Want ‘alleen het beste voor het kleintje’ en een keer grote borsten leek me wel wat. Na een weekje moedermelkellende vonden zowel ik als Yasmine echter dat er weinig lol aan te beleven viel. Alles kolven (sexyer wordt het niet..) werd de oplossing. “Om de drie, maar liever nog om de twee uur”, gaf de kraamzorg aan (ofwel; maak je borst maar nat!). En zo werden mijn borsten in no-time larger than life en gaapte ik mijn slaapgebrek uit volle borst de wereld in . Genoeg melk om de hele straat te voeden (ver boven het quotum), zo leek het. Bertha52 was er niks bij..
Booby trap
Massa’s yummy mummy’s zweren dan misschien bij zulke immense boobies, mij stuitte het tegen de borst. Opeens bewoog er van alles als ik rende. Hippe structured tops en chunky knits waren niet langer een optie. BH’s knelden, bloesjes gingen niet meer dicht en mijn favoriete shirtjes trokken aan alle kanten scheef. Was ik als buikslaper blij dat die bolle babybuik eindelijk weg was, nu moest ik alsnog op mijn zij slapen vanwege die enorme tieten. Ze waren bovendien niet eens even groot en zelfs mijn vriend was not impressed (misschien toch meer een billenman?), dus na vijf weken borstvoeding stak ik in de hand in eigen boezem en hield ik het voor gezien.
Koopgrage Chinezen
Nutrilon is vanaf nu the magic word! Als we er tenminste aan kunnen komen, met al die koopgrage Chinezen in Amsterdam (Dutch milk powdel is booming in Chinatown). Nee, respect voor de Gisele’s van deze wereld (die onlangs nog een oh so glamorous borstvoedfoto plaatste en zelfs wil dat zes maanden borstvoeding wettelijk verplicht wordt), maar aan mijn borsten geen polonaise meer. Terug naar mijn oude, vertrouwde, kleine, fijne tietjes.